Rozwód. Jak o siebie zadbać?
Barbara Szymańska - Psycholog
Rozstanie lub rozwód może być jednym z najbardziej stresujących doświadczeń w życiu. Bez względu na to czy rozstanie jest naszą decyzją czy też nie, jest to wielka zmiana, która często jest bolesna i pełna różnorodnych emocji. Początek romantycznych relacji wiąże się zwykle z ekscytacją i nadzieją na przyszłość. Kiedy związek się nie udaje często doświadczamy głębokiego rozczarowania i smutku. Nawet jeśli związek nie jest już dla nas dobry, rozwód może być niezwykle trudny ponieważ oznacza utratę, nie tylko partnerstwa w relacji, ale także wspólnych planów, marzeń i wyobrażeń dotyczących związku.
Rozstanie jest trochę wyprawą w nieznane. Wszystko przebiega inaczej: codzienna rutyna, obowiązki, dom, relacje towarzyskie, rodzinne, przyjacielskie. Zmienia się nasza tożsamość. Pojawia się niepewność dotycząca przyszłości. „Jak moje życie będzie wyglądało bez partnera? Czy znajdę kogoś innego? Czy zostanę w końcu całkiem sama/sam?”. Czasem nawet wydaje się, że lepiej wybrać bycie w nieszczęśliwym związku niż ryzykować spotkanie z niewiadomą.
Jak sobie radzić po rozstaniu?
Zaakceptuj to, że masz różne uczucia związane z rozstaniem. Normalne jest, że czujesz smutek, złość, wyczerpanie, urazę, zdezorientowanie, niepokój. Nie walcz ze swoimi uczuciami. Mogą one być bolesne, jednak próba ich stłumienia lub zignorowania tylko przedłuży proces żałoby. Z czasem ich intensywność będzie słabnąć.
Rozmawiaj o tym, jak się czujesz. Nie przechodź przez to sama/sam. Nawet jeśli trudno ci mówić o swoich uczuciach, spróbuj znaleźć sposób, aby to zrobić. Wiedza o tym, że inni są świadomi twoich uczuć, sprawi, że poczujesz się mniej samotna/samotny. Izolowanie się może podnieść poziom stresu. Nie unikaj proszenia o pomoc jeśli tego potrzebujesz. Jeśli nie masz z kim porozmawiać rozważ pisanie dziennika, które również może okazać się pomocnym ujściem dla twoich uczuć.
Pozwól sobie na żałobę po stracie relacji.
Smutek jest naturalną reakcją na stratę, rozpad lub rozwód. Rozstanie to tak naprawdę wiele utrat naraz:
• utrata towarzystwa, bycia razem
• utrata wsparcia np. emocjonalnego, społecznego czy finansowego
• utrata marzeń, nadziei, planów
Pozwól sobie na doświadczanie bólu. Możesz obawiać się, że twoje emocje będą zbyt intensywne i nie do zniesienia, lub że utkniesz w „ciemności” na zawsze. Jednak przeżycie żałoby jest niezbędne w procesie zdrowienia. Ból żalu jest właśnie tym, co pomaga odejść ze starego związku i iść dalej. Warto pamiętać, że bez względu na to, jak silny jest smutek, nie będzie on trwał wiecznie
Odpuść sobie. Pozwól sobie przez jakiś czas odczuwać i funkcjonować w mniej optymalny sposób niż zazwyczaj. Daj sobie czas na zdrowienie, przetrawienie i ponowne naładowanie energią. Zadbaj o siebie. Traktuj siebie tak, jakbyś przechodziła/przechodził grypę. Dużo odpoczywaj. Ogranicz inne źródła stresu w swoim życiu. Zmniejsz obciążenie pracą, jeśli to możliwe.
Dbaj o swoje potrzeby. Zwracaj uwagę na to, czego potrzebujesz w danym momencie i komunikuj innym swoje potrzeby. Szanuj to, co uważasz za słuszne i najlepsze dla ciebie, nawet jeśli może być to co innego niż to czego chce twój były/twoja była lub inni ludzie wokół. Mów „nie” bez poczucia winy lub niepokoju, aby uczcić to, co jest dla ciebie ważne.
Planuj codziennie czynności, które uważasz za uspokajające i kojące. Spędzaj czas z dobrymi przyjaciółmi, idź na spacer na łonie natury, posłuchaj muzyki, weź gorącą kąpiel, idź na masaż, poczytaj ulubioną książkę, poćwicz jogę, delektuj się filiżanką ciepłej herbaty.
Trzymaj się rutyny. Rozwód lub rozpad związku może zakłócić prawie każdy obszar twojego życia wzmacniając uczucie stresu, niepewności i chaosu. Trzymanie się codziennej rutyny może zapewnić poczucie struktury i normalności.
Odkrywaj nowe zainteresowania. Rozwód lub zerwanie jest zarówno początkiem, jak i końcem. Weź pod uwagę możliwość odkrywania nowych zainteresowań i próbowania nowych aktywności. Postaraj się znaleźć obszary, które dają szansę na cieszenie się życiem tu i teraz, zamiast rozpamiętywania przeszłości.
Przypomnij sobie, że wciąż masz przed sobą przyszłość. Twoim celem końcowym radzenia sobie jest „życie dalej”. Dawkuj sobie ból i urazę. Kiedy opłakujesz stratę przyszłości, którą kiedyś sobie wyobrażałaś/wyobrażałeś, pamiętaj też, że nowe nadzieje i marzenia ostatecznie zastąpią stare.