Żałoba. Jak radzić sobie ze stratą?

Kiedy kogoś tracimy pojawia się w nas reakcja na to wydarzenie, którą nazywamy żałobą. Jest to specyficzny stan emocjonalny związany z utratą kogoś lub czegoś z kim lub z czym łączyła nas głęboka emocjonalna więź. (Dictionary of Psychology, Reber, A.S., Reber, E., 2001). 

Szczególnie silnie możemy jej doświadczać, kiedy tracimy bliską osobę w wyniku jej śmierci. Ale nie tylko. Możemy jej doznać również w efekcie poniesienia innych strat. Kiedy kończy się ważny dla nas związek czy przyjaźń np. w wyniku konfliktu czy wyjazdu, kiedy doświadczamy przemian w naszym życiu, kiedy musimy zrezygnować z naszych planów, marzeń, ideałów, przekonań, kiedy tracimy zdrowie i związaną z nim niezależność, kiedy tracimy rzeczy, do których jesteśmy przywiązani. Żałoba wiąże się z utratą. Można powiedzieć, że jest to reakcja na zerwaną więź. 

Żałoba nie jest chorobą, z której można i trzeba się wyleczyć. Jest naturalnym procesem, który pozwala nam zbudować na nowo naszą tożsamość po przeżyciu ważnej straty. 

Większość z nas niewiele wie na temat żałoby, często unikamy tematu śmierci czy wszelkich „końców”, nie rozumiemy, co się z nami dzieje, kiedy doświadczyliśmy straty, często wątpimy czy to czego doświadczamy jest normalne. W naszym współczesnym świecie silne emocje, niezrozumiałe reakcje, różne sposoby radzenia sobie ze stratą, niezwykłe doświadczenia spotykają się z ograniczonym zrozumieniem. W związku z tym wiele osób w żałobie doświadcza dotkliwego osamotnienia, obawiając się, że ich uczucia i reakcje mogą spotkać się z odrzuceniem i niezrozumieniem. 

Kiedy przechodzimy przez proces żałoby, pomocne może być dla nas: